Judith [geschiedenis] 1 (gest. Tours 19 april 843), Frankisch keizerin, tweede echtgenote (sedert 819) van Lodewijk de Vrome, was een dochter van Welf, graaf van Beieren. In 823 werd uit hun huwelijk een zoon, later bekend onder de naam Karel II de Kale, geboren. Zij bewerkte dat aan Karel mede aandeel gegeven werd in het rijk, waarvan de verdeling, zij het onder het oppergezag van Lotharius, reeds in 817 door Lodewijk de Vrome was uitgestippeld onder de zoons uit zijn eerste huwelijk. Dit veroorzaakte hevige burgeroorlogen, die pas eindigden met het Verdrag van Verdun (843). Als huwelijksgeschenk kreeg zij het Klooster San Salvatore in Brescia. Ze was politiek zeer invloedrijk. Daarom werd zij in 830 als gevolg van intriges (ze werd van hekserij en overspel beschuldigd) naar Poitiers in het Heilig-Kruis-Klooster verbannen. In hetzelfde jaar werd ze ook weer teruggehaald. Haar stiefzoon Lothar verbande haar daarop naar Tortona in Lombardije. In 835 gelukt het haar te vluchten en terug te keren waarna ze wordt gerehabiliteerd.