graaf van Gelre sedert 1182, uit het Huis Wassenberg, huwde ca. 1185 Richardis von Scheyern-Wittelsbach en uit dit huwelijk had hij vier zoons en vier dochters. Hij onderhield relaties met keizer Frederik Barbarossa en met diens zoon Hendrik VI, nam deel aan de Derde Kruistocht (1190), mengde zich in de strijd om de bisschopszetel van Utrecht (1196) en breidde zijn voogdijrecht over klooster- en kapittelgoederen uit. In 1196 verwierf hij de Veluwe. Hij voerde oorlog met de hertog van Brabant en mengde zich in de troonstrijd in het Duitse Rijk, waarbij hij tijdelijk genoodzaakt was ten gunste van koning Otto IV tegen de Hohenstaufen de Brabantse politiek te volgen. Dat Otto in 1190 stadsrecht aan Zutphen verleende, is minder waarschijnlijk. Hij werd in Gelre opgevolgd door zijn tweede zoon, Gerard V.
ca. 1150 - na 1207 (~ 57 jaar)
ovl. 21 sep 1231, Roermond