Gerrit werd geboren op 15 december 1919 aan de destijds te
Lonneker gelegen Bosweg. Na een avontuurlijke jeugd in die
omgeving kwam zijn dienstplicht die hem, als soldaat des lands
verdediging, tot de Duitse bezetting, aan de Grebbeberg bracht.
In de Tweede Wereldoorlog handelde hij als ongeorganiseerd
verzet, veelal in vee en vlees dat ten goede kwam aan de mensen
die het in die tijd zo nodig hadden.
In 1941 kreeg Gerrit verkering met Truus Hoveling. Meer dan 50
jaren steunden zij elkaar en hadden elkaar lief.
Tijdens de oorlogsjaren was het geluk niet altijd aan zijn kant.
Twee?neenhalf jaar is hij van zijn vrijheid beroofd geweest. De
doodstraf werd ooit een veroordeling die hem trof. Gerrit leerde
in deze tijd moeilijke situaties te overwinnen. Veel respect mocht
hij genieten. De eer die hem toekomt heeft hij altijd genegeerd.
Na de oorlog bouwde hij samen met zijn vrouw een bedrijf op dat
in de zestiger jaren tot grote bloei kwam. Poelier, wildhandel,
dierentuin en restaurant. Zijn energie leek onuitputtelijk.
Ondanks de voortvarendheid in zijn werk bleven tegenslagen
hem niet bespaard. Hij kende zijn leven lang de problemen met
de overheid. De bureaucratie was een blok aan zijn been.
De gedrevenheid en het doorzettingsvermogen hielden hem
overeind. "Geknakt.. .. , maar niet gebroken!' , zei hij.
De zelfstandigheid en zijn oprechte bedoelingen stuwden hem
telkens weer uit het dal en hij maakte er weer iets moois van.
Evenals in de oorlogsjaren deed hij het later ook niet allemaal
voor zichzelf. Al het werk dat hij verzette, hij deed het voor zijn
gezin. In de jaren zeventig en tachtig, op wat kleinere schaal maar
met dezelfde inzet, werkte hij als poelier.
In volharding de zorg. dragend voor zijn vrouw en kinderen.
Gerrit maakte lange dagen, toch leefde hij niet voor zijn werk
alleen. Hij hield van dieren, hij hield van de natuur .... in verwondering over hoe alles groeit en bloeit.
Te laat, pas op zijn zeventigste, kon hij besluiten het iets rustiger
aan te gaan doen. Om te gaan ontspannen en zijn hobby's meer
tijd te gunnen. Twee?neenhalf jaar woonde hij met Truus teruggetrokken van al de drukte van voorheen.
Bij het verwerken van zijn laatste partij wild heeft hij een bacterieinfectie opgelopen die onoverwinnelijk bleek.
Een langdurig ziekbed maakte aan een illusie een einde. Thuis
mocht hij overlijden met zijn geliefde familie om zich heen.
Lonneker, 6juni 1993
Gerrit, als groot verteller kon je ons meegeven wat je allemaal
hebt meegemaakt. 73 Jaar lang een bijzondere, persoonlijke
geschiedenis met ten einde een moedig doorstaan ziekbed.
1919 - 1993 (73 jaar)