Koning van Strathclyde 990-995; Koning van Schotland 997-1018; Vanaf 1032 onder de heerschappij van Koning Knut van Denemarken.
Schotland was in de Romeinse tijd door de Picten bewoond. De Romeinen trachtten in 82 onder Agricola en in 142 het land te onderwerpen. De eerste Pictenmuur, te veel noordelijk aangelegd, werd na 180 verlegd langs de tegenwoordige Schots-Engelse grens. In de 5de eeuw stichtten de Scoten, uit Ierland gekomen, er een christelijk koninkrijk, terwijl de Britten uit het zuiden kwamen opdringen, gevolgd door de Angelen. De strijd met de Northumbri?rs begon in de 7de eeuw en zou vele eeuwen duren. Het land en de eilanden hadden zwaar te lijden van de invallen van de vikings; de Shetlands werden pas in de 15de eeuw Schots. Men kan Malcolm II als de eerste koning van Schotland beschouwen; hij verenigde de gebieden van de Picten en Scoten en onderwierp de Angelen in de Lothians. Zijn kleinzoon Duncan volgde hem in 1034 op en combineerde zo zijn eigen Britse rijk met dat van zijn grootvader. Duncan werd in 1040 door Macbeth vermoord; deze voerde een goed bewind, maar werd op zijn beurt vermoord door Malcolm III (1057), die nu koning werd. Het rijk was tot nu toe Keltisch geweest, ook in kerkelijk opzicht, maar de Engelse prinses Margaretha (gest. 1093), de vrouw van Malcolm, bracht hier verandering in. Zij liet Engelsen aan het hof komen, liet haar zoons in Engeland opvoeden en Angelsaksische geestelijken angliceerden na de dood van Malcolm Schotland in sterke mate. Dit proces had succes in de Lowlands, waar na de 13de eeuw Keltisch-nationale opstanden niet meer voorkwamen. Voortdurend werd er met Engeland gestreden over Northumbria.
954 - 1034 (80 jaar)