bijgenaamd: de Heilige (Fr.: Saint Louis) (Poissy 25 april 1214 - nabij Tunis 23 aug. 1270), koning van 1226 tot 1270, uit het Huis Capet, zoon van Lodewijk VIII, stond aanvankelijk onder voogdijschap van zijn moeder, Blanche van Castili?. Zijn intense vroomheid, die zijn politiek realisme niet in de weg stond, uitte zich m.n. in de deelname aan de Zevende Kruistocht (1248-1250), waarin hij gevangen werd genomen, terwijl hij na vrijlating nog vier jaar in Syri? verbleef, tegen Frankrijks belangen in. Hetzelfde geldt voor de Achtste Kruistocht, gericht tegen Tunis, waarbij Lodewijk de dood vond. Toch wist Lodewijk het interne evenwicht van het koninkrijk te verzekeren, door het bestuurlijk kader van Filips II August met baljuws uit te bouwen en deze door een kader van rechtsgeleerde controleurs te overkoepelen (1247). Verder ontwikkelden zich twee secties uit de Curia regis: enerzijds de centrale koninklijke rechtbank, het latere Parlement van Parijs, en anderzijds de Rekenkamer, voor de financi?le sector. De territoriale expansie was beperkt en werd slechts afgerond met de aankoop van de territoria Blois, Chartres en M?con. Lodewijk trad verder zeer vaak op als scheidsrechter in de internationale Europese politiek, o.m. in de opvolgingsstrijd tussen Avesnes en Dampierres in Vlaanderen en Henegouwen (1246 en 1256) en in het conflict tussen de Engelse koning Hendrik III en diens vazallen (1264). Lodewijk was in 1234 gehuwd met Margaretha van Provence. Hij werd in 1297 gecanoniseerd.
Henglias-Hengelo 
1214 - 1270 (56 jaar)