Chlodovech I (466-511), koning der Franken, volgde ca. 481 zijn vader Childerik op als gouwkoning der Salische Franken. Vanuit Doornik drong hij door naar het bekken van Parijs, dankzij de zege die hij in 486 te Soissons behaalde op Syagrius, de laatste Romeinse veldheer in Galli?. Hij koos Reims als residentie en vergrootte tot ca. 493 zijn gebied door de onderwerping van alle Salische volken. Om deze machtsuitbreiding te bestendigen trad hij toe tot een verbond dat de Ostrogotische koning Theodorik de Grote tot stand had gebracht tussen de verschillende in het westelijk deel van het Romeinse Rijk gevestigde Germaanse koninkrijken. Hierdoor beschermde Chlodovech de zuidgrens van zijn rijk tegenover twee Ariaanse rijken, dat van de Visigoten, gevestigd in Zuidwest-Galli?, en dat van de Bourgondi?rs, die zich in de streek van Sa?ne en Rh?ne hadden gevestigd, zodat hij al zijn krachten kon aanwenden tegen de bedreiging van de Alamannen in het oosten. In het kader van de toenaderingspolitiek t.o.v. de Germaanse rijken in Midden- en Zuid-Galli? huwde Chlodovech in 492 of 493 de katholieke nicht van de Bourgondische koning Gundobald, Chlotilde. In 496 of 497 versloeg hij de Alamannen te Z?lpich bij Keulen. Met deze gebeurtenis brengt een overlevering de bekering van Chlodovech tot het christendom in verband. Zeer waarschijnlijk op kerstdag 498 (of 499) liet hij zich te Reims dopen, wat hem de sympathie van de bisschoppen en de Gallo-Romeinse bevolking van Zuid-Galli? verzekerde, toen hij eraan dacht de Loire te overschrijden om het Ariaanse rijk van de Visigoten te veroveren, nu de bedreiging uit het oosten was opgeheven. Ondanks de bemiddelingspogingen van Theodorik rukte Chlodovech in de lente van 507 op, versloeg de Visigotische koning Alarik II, en bereikte Bordeaux. Onder de indruk van deze overwinning sloten de Bourgondi?rs zich thans bij de Franken aan. De Visigotische hoofdstad Toulouse werd door de Franken ingenomen (508). Chlodovech trok naar het noorden terug en verlegde zijn hoofdstad van Reims naar Parijs, dat thans het centrum was van een uitgestrekt gebied dat Chlodovech als zijn persoonlijk bezit beschouwde. Met de onderwerping van de Oost-Franken aan de middenloop van Maas en Rijn (509) be?indigde hij zijn roemrijke regering. Na zijn vroegtijdige dood (511) werd het rijk als een erfdeel onder zijn zonen verdeeld.
De bekering van Chlodovech tot het christendom is een van de belangrijkste feiten uit de algemene geschiedenis van de middeleeuwen. Hierdoor overbrugde hij de tegenstelling tussen de heidense Franken en de christelijke Gallo-Romeinen en verzekerde hij de toekomst en het behoud van zijn veroveringen.
Henglias-Hengelo 
466 - 511 (45 jaar)