Egbert [geschiedenis] (gest. 839), koning van het Angelsaksische rijk Wessex, werd in zijn jeugd in ballingschap gedreven door koning Beorhtric van Wessex. Hij vluchtte eerst naar Mercia en toen naar het hof van Karel de Grote. Bij zijn terugkeer werd hij koning (802). Hij behaalde in 825 een beslissende zegepraal op Mercia te Ellendun (bij Swindon) en vestigde ook zijn heerschappij over Kent, Essex, Surrey en Sussex. In 829 veroverde hij Mercia en de gebieden die ervan afhankelijk waren en verkreeg de onderwerping van Northumbria. Hij werd nu Bretwalda. Zijn regering was een der belangrijkste in de Angelsaksische tijd. Zijn zoon Aethelwulf volgde hem op.