| Aantekeningen |
- bijgenaamd van Rijsel (gest. 1 sept. 1067), graaf van Vlaanderen van 1035 tot 1067, zoon van Boudewijn IV, die hij bij diens dood opvolgde. In 1028 huwde hij met Ad?le, dochter van de Franse koning Robrecht II. Tijdens een oorlog met Herman van Bergen, graaf van Henegouwen, moest hij Valenciennes afstaan (1047), maar hij kwam definitief in het bezit van Ename en zette aldus de door zijn vader begonnen oostelijke expansie van Vlaanderen met succes voort. Zijn zoon Boudewijn VI werd door de Duitse keizer beleend met het markgraafschap Antwerpen. Desondanks sloot Boudewijn V zich aan bij de Lotharingse vorsten in hun opstand tegen de keizer. In het kader van deze politiek liet hij Boudewijn VI huwen met Richildis, weduwe van Herman van Bergen (1051), beroofde de kinderen uit Richildis' eerste huwelijk van hun rechten en lijfde de facto Henegouwen bij Vlaanderen in. Door het plotseling overlijden van keizer Hendrik III (1056) en de minderjarigheid van diens zoon Hendrik IV was keizerin Agnes verplicht met Boudewijn vrede te sluiten en het huwelijk van zijn zoon te erkennen. Door het huwelijk van Boudewijns tweede zoon, Robrecht I de Fries, met Geertrui, weduwe van de graaf van Holland, strekte de Vlaamse invloedssfeer zich over een groot deel van de Nederlanden uit. Boudewijns aanzien was zo groot, dat hij bij de dood van de Franse koning Hendrik I (1060) voogd werd over diens minderjarige opvolger Filips I. Op het binnenlandse vlak heeft Boudewijn het vorstelijk gezag verstevigd door het territoriale bestuur te reorganiseren (kasselrijen in plaats van gouwen) en de bevoegdheden van de kloostervoogden in te krimpen (mede door de invloed van de kerkelijke hervormingsbeweging van Richard van Saint-Vanne). Om het dun bevolkte en woeste centrale deel van zijn graafschap te verbinden met de rijke steden, die zich ontwikkelden aan de kust en de Schelde, legde hij een gordel van steden aan in Binnen-Vlaanderen: Torhout, Ieper, Mesen, Rijsel, Kassel en Aire. De nieuwe steden werden hoofdplaats van een kasselrij en kregen een jaarmarkt om de kooplieden aan te trekken. Boudewijn steunde de expeditie naar Engeland (1066) van Willem de Veroveraar, die gehuwd was met zijn dochter Mathilda, en heeft daardoor de opkomst van het Anglo-Normandisch blok, dat voor Vlaanderen gevaarlijk kon worden, niet tegengewerkt, waarschijnlijk mede omdat hij alzo de kans zag een deel van de turbulente adel die Willem vergezelde, kwijt te raken.
|
ca. 1013 - 1067 (~ 54 jaar)