| Aantekeningen |
- Vize-graaf van Angers 898
Graaf van Anjou 929
Anjou dankt zijn naam en zijn ontstaan aan de Andes of Andi (Lat.: Andecavi), een Keltische stam die in 57-56 v.C. door de Romeinen werd onderworpen. Hun gebied werd de Gallo-Romeinse Civitas Andecavorum, met als hoofdplaats Juliomagus (later Andecava, thans Angers), die zeker v??r 372 de zetel van een bisdom werd. Onder de Merovingen en de Karolingen vormde het gebied de pagus Andecavus. De meest bekende graaf was Robert de Sterke, stamvader van de dynastie van de Robertingen. Anjou werd dan ook een van de huisgraafschappen van de Robertingen, maar afgeleid door de strijd om de Franse troon konden ze niet verhinderen dat hun plaatselijke vertegenwoordiger, burggraaf Fulco, zich in 929 het grafelijk gezag in Anjou aanmatigde en aldus het eerste Huis van Anjou stichtte, dat eeuwenlang over het graafschap zou heersen en de machtige leenstaat Anjou zou opbouwen, welke ook Touraine, Maine en gedeelten van Aquitani? ging omvatten. Op 2 juni 1129 huwde Godfried, zoon van graaf Fulco V van Anjou (1109-1129), met Mathilde, dochter en enige erfgename van de Engelse koning Hendrik I (1100-1135). Toen deze op 1 dec. 1135 stierf, maakte Godfried aanspraak op Normandi?, dat hij in 1144 in bezit wist te nemen. Zijn oudste zoon, Hendrik (1154-1189), is de stichter van het 'Angevijnse Rijk', dat Engeland, Normandi?, Aquitani?, Bretagne, Anjou en andere gewesten omvatte. Anjou zelf verloor in die constellatie alle onafhankelijkheid. De Franse koning Filips II Augustus veroverde het in 1205. Het werd toen kroongebied, doch in 1246 werd Anjou door Lodewijk IX in apanage afgestaan aan zijn broer Karel I van Anjou, stichter van het tweede Huis van Anjou. Door het huwelijk op 16 aug. 1290 van zijn kleindochter Margaretha van Anjou met Karel van Valois ging het over aan het Huis van Valois, dat in 1328 op de Franse troon kwam, zodat Anjou weer kroongebied werd. Doch reeds in 1332 werd het weer als apanage afgestaan aan Jan, zoon van koning Filips VI. Ook hij werd echter koning (Jan II) in 1350. Op zijn beurt schonk hij het als hertogdom aan zijn tweede zoon, Lodewijk (25 okt. 1360), die de stichter is van het derde Huis van Anjou. In 1481 werd Anjou weer kroongebied door afstand van het gebied door de laatste erfgenaam, Karel V, aan Lodewijk XI. Anjou werd daarop (tot 1700) een nominaal apanage van jongere leden van het Franse koningshuis. Als dergelijke hertogen van Anjou dienen vermeld Hendrik van Anjou - later koning Hendrik III van Frankrijk -, zijn broer Frans, die een voorname rol speelde in de opstand van de Nederlanden tegen Spanje, en Filips, kleinzoon van Lodewijk XIV en later koning van Spanje (Filips V).
|
ca. 875 - 940 (~ 65 jaar)