Hertog van Nederlotharingen 1106-1128; noemt zich later Hertog van Brabant
Eerste hertog van Brabant, zoon van Hendrik II van Leuven, volgde in 1095 zijn broer Hendrik III als graaf van Leuven op. Hij veroverde het graafschap Grez (ca. 1100) en verkreeg in 1106, tegelijk met de hertogelijke waardigheid over Neder-Lotharingen, het markgraafschap Antwerpen. Daar de hertogstitel reeds in 1101 aan Hendrik I van Limburg was toegekend, ontstond tussen beide vorstenhuizen een jarenlange strijd. In de Investituurstrijd trad Godfried op als aanhanger van de keizer en liet hij de bisschopszetel van Luik aan zijn broer Adalbero toekennen (1121). In 1128 ontnam koning Lotharius hem de hertogelijke waardigheid, maar hij bleef de titel voeren, ook na zijn nederlaag bij Duras tegen zijn Limburgse rivaal. In zijn gebieden heeft hij de opkomst en de ontwikkeling van de steden en de stichting van kloosters bevorderd.